woensdag 15 mei 2013

gehaakte auto.

                                            Mijn oppas is onlangs oma geworden, van een kleinzoon.
                              Ik haakte deze leuke auto. Ik heb hem ergens via een blog gezien ,
                            maar ja ik heb geen pinterest, dus meestal schrijf ik het patroontje op.,
                                           maar vergeet dan de site erbij te zetten.
                          Verder was het vandaag de dag dat mijn dochter op schoolkamp ging,
                             en ja hoor dan stond mams slecht geslapen,met tranen in haar ogen .
                               maar dochter lief had er erg veel zin in . vrijdag is ze er weer.
                                            Vorige week zag mijn achter deur er zo uit.
                     Mijn zoontje was met vriendje aan het voetballen. en het was raak.
                                        wat een bende heeft een mens dan .
                           Bedankt voor jullie lieve reacties op mijn vorige blogjes.

5 opmerkingen:

  1. Wat moeilijk is het als je dochter alleen weggaat zonder haar ouders. Die tijd heb ik ook gehad, de eerste keer stond ik ook te huilen . Je kaart is wel weer prachtig met de zelf gehaakte auto
    groetjes Janie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. oeps.. en toen zat er een gat in de ruit...

    even een antwoord op je vraag of ik wat wist tegen depressie en angst..
    angst weet ik dan zo gauw niet..
    maar ik heb heel veel aan sintjanskruid gehad, toen mijn vorige man overleed en ik in een diepe depressie raakte.
    ik maak er morgen een foto van .. van het zakkie kruiden dan he.. ik zoek even op, waar ik het gekocht had..gewoon thee er van maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ahhh .... scherven brengen geluk ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een leuke kaart met die auto erop Paulien! Echt knap gedaan :)
    Je kinderen uit handen geven en aan iemand anders overlaten is altijd moeilijk, zeker de eerste keren, maar het betert als ze groter worden. Je moet ze leren loslaten, maar ook dat vraagt tijd.
    En je ruit... gelukkig zijn er glazenmakers en is dit niet onoverkomelijk, er zijn ergere dingen in het leven.
    Groetjes, rita.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. oeps... die ruit... doet em aan mijn eigen jeugd denken hihi...

    Mooi autootje heb je gehaakt zeg xx

    BeantwoordenVerwijderen